Forum

Ondanks mijn licht misantropische inslag heb ik altijd een positieve levensinstelling gehad en biedt iedere dag voor mij weer nieuwe kansen. Ik heb veel om dankbaar voor te zijn en geniet van al het moois dat ik om me heen heb verzameld in de afgelopen drieënvijftig jaar. Toch ervaar ik dit jaar de donkere dagen voor kerst ook als echt donker. Als ik iets verder buiten mijn eigen cirkel kijk, zie ik hoe de mensen op drift zijn, onzeker en angstig. Ik zie hoe deze angst allerlei vormen van boosheid, haat en geweld veroorzaakt. Op zich niets nieuws in de geschiedenis van de mensheid, maar ik heb dit zelf nog nooit zo erg, zo bewust en van zo dichtbij moeten ervaren als nu. Het stemt mij niet vrolijk. De kersttijd is de tijd dat we weer even het gevoel van 'vrede op aarde' willen voelen. Ik weet niet of dat…

Na zevenenhalf jaar kwam er een eind aan het leven op het Bloemendaalse landgoed waar we zulke bijzondere momenten hebben beleefd. Een leven waarbij we zesenhalf jaar ‘aan hebben gestaan’ en aanspreekpunt zijn geweest voor al die honderden mensen uit alle hoeken en gaten van de wereld die hier een veilig thuis vonden. Ze kwamen met niets anders dan wat ze konden dragen en met hun afschuwelijke verhalen. Ze gingen hopelijk met een gevoel van vertrouwen in de toekomst. Het zijn voor ons jaren geweest van besef hoe bevoorrecht we zijn dat onze wieg aan de makkelijke kant van de wereld stond en hoe verwend we zijn met alles dat we hebben. Het laatste jaar op Dennenheuvel werd ons gegund om even bij te tanken en na te denken over onze eigen toekomst. Die is nu begonnen.  

We raakten niet alleen verknocht aan het leven in deze lommerrijke omgeving,…

Is er al niet genoeg gezegd over de Nederlandse inzending naar het Eurovisie Songfestival? Moet ík dan ook nog zout in de wonden strooien? Sorry...maar ik kan niet anders! Ooit werd mij als panellid in een forumdiscussie gevraagd of er nog wel voldoende ruimte was voor al dat jong talent op de Nederlandse podia. Het hele forum begon zijn mening te geven over het beleid van de podia, de bezuinigingen op kunst en cultuur en dus over het gebrek aan geld en subsidie en over de vergrijzing van het publiek.

Ik, u kent mij inmiddels een beetje, wilde het toch weer even over een andere boeg gooien en stelde de vraag of we niet eens zouden moeten discussiëren over wat dat dan is, 'jong talent'. Mag je iedereen die jong is, zingt en/of een instrument bespeelt dan zomaar jong talent noemen? Zijn we nog wel een beetje kritisch? Er ontstond…

Ik moest wel even lachen toen ik de verkiezingsuitslag zag en het feit dat zo’n beetje heel Nederland de boeren en de burgers heeft omarmd, behalve dat kleine verzamelingetje buitenlui in Zuid-Kennemerland. Ons beruchte, groene dorpje dat dapper weerstand blijft bieden aan alles dat de welverdiende rust dreigt te verstoren. Ik weet nu niet of ik me daar als dorpsgenoot zorgen om moet maken of dat ik er juist trots op moet zijn. Maar goed, los van een paar maneges en pensionstallen, waar de happy few zijn paarden laat grazen, kent ons dorp weinig tot geen boeren en dekt het woord ‘burger’ de lading niet van hoe we ons hier voelen.

Maar even los van deze lokale folklore is de uitslag van de verkiezingen voor de Provinciale Staten wederom interessant te noemen. Je zou kunnen zeggen dat onze vrienden en vriendinnen van de BBB veel stemmen hebben gewonnen. De 'omdenker'…