Mark Doorn

Overwegend zonnig, met hier en daar een bui...

​

Als we onszelf voorstellen aan anderen beginnen we eigenlijk altijd te vertellen wat we doen. Nu is het natuurlijk ook wel zo dat we een beetje zijn wat we doen, maar het feit dat ik van oorsprong musicus ben, al 15 jaar zelfstandig ondernemer, politiek actief ben geweest, zesenhalf jaar werkzaam ben geweest in de vluchtelingenopvang en tegenwoordig door het leven ga als creative copywriter / columnist, zegt nog vrij weinig over wie ik nu écht ben. U weet nu in elk geval wat ik doe en heb gedaan, althans....in grote lijnen.

​

Ik werd geboren één dag voor kerst in het jaar 1970. Het was een half bewolkte dag met een matige wind uit het noordoosten. De gemiddelde temperatuur die dag lag rond de -4 graden Celsius.

Mijn vader was horecaman, mijn moeder huisvrouw en ik heb twee oudere broers. De één is al weer even orthopeed, de ander is van oorsprong maritiem officier en geeft tegenwoordig les op het ROC. Van mijn moeders kant kom ik uit een hele grote, welgestelde katholieke familie, van mijn vaders kant uit een klein muzikaal en intellectueel nest. 

​

Wie mij kent zal me hoogstwaarschijnlijk omschrijven als de goedlachse Bourgondiër, intens, tikkeltje eigenwijs, een vrijdenker, vaak wel in voor een praatje en nooit te beroerd om iets voor een ander te doen. Dat ben ik inderdaad....ook.

​

Toch is er méér...een kant die niet veel mensen kennen, vooral omdat ik die kant gewoon niet zo snel en niet aan iedereen laat zien. Ik las laatst een mooi artikel over de extraverte introvert. Daar herken ik veel in...heel veel. Graag alleen maar niet graag eenzaam was wel één van de meest herkenbare zinsneden die ik daarin las. 

 

Ik heb de stilte nodig om mijn continu werkende hersenen tot rust te brengen en de boel te ordenen in mijn hoofd. Gelukkig heb ik hiervoor mijn uitlaatkleppen en vind ik steeds beter een gezonde balans tussen 'doen' en 'niets doen'. De belangrijkste uitlaatkleppen voor mij zijn muziek en schrijven. Ik schrijf over dingen die ik meemaak, die me bezighouden, verwonderen, interesseren, verbazen, ergeren en die me een beetje in contact houden met de wereld. Als ik schrijf doe ik dat altijd met muziek op de achtergrond. Sinds 2019 deel ik mijn schrijverijen met de wereld. Ik schrijf, omdat ik niet weet wat ik denk totdat ik lees wat ik bedoel.

​

Ik woon in een heel bijzonder stukje Nederland, met mijn geweldige zoon en twee schatten van honden. Ik zoek dagelijks de natuur op, bos, duin of strand en met enige regelmaat vlucht ik even naar Parijs. Ik geniet van het leven, ondanks de rare wereld waarin we leven. 

​

Het leven van een mens is wat zijn gedachten ervan maken
(Marcus Aurelius 121-180)