Na zevenenhalf jaar kwam er een eind aan het leven op het Bloemendaalse landgoed waar we zulke bijzondere momenten hebben beleefd. Een leven waarbij we zesenhalf jaar ‘aan hebben gestaan’ en aanspreekpunt zijn geweest voor al die honderden mensen uit alle hoeken en gaten van de wereld die hier een veilig thuis vonden. Ze kwamen met niets anders dan wat ze konden dragen en met hun afschuwelijke verhalen. Ze gingen hopelijk met een gevoel van vertrouwen in de toekomst. Het zijn voor ons jaren geweest van besef hoe bevoorrecht we zijn dat onze wieg aan de makkelijke kant van de wereld stond en hoe verwend we zijn met alles dat we hebben. Het laatste jaar op Dennenheuvel werd ons gegund om even bij te tanken en na te denken over onze eigen toekomst. Die is nu begonnen.
We raakten niet alleen verknocht aan het leven in deze lommerrijke omgeving, maar we bouwden relaties op voor het leven en zullen ‘ons dorp’ ook blijven frequenteren. Ik blijf actief voor Galerie Bloemendaal, Hockeyclub Bloemendaal, Landgoed Dennenheuvel en zodra mijn lijf weer is hersteld van al het klussen en sjouwen, zal men mij ook weer zien op de tennisclub. Hemelsbreed zitten we maar een paar kilometer verderop, maar toch wel echt anders. Alsof the universe het beste met ons voor heeft, werd ons een écht huis gegund, met een voor- én achterdeur, met voldoende ruimte voor onze spulletjes en met direct uitzicht op een prachtig natuurgebied waar ik eindeloos kan wandelen met onze hondjes en Laurens de vliegtuigen richting Schiphol kan zien aanvliegen.
Een ouderwets verhuisbericht zal ik niet sturen. Mijn E-mailadres en telefoonnummer blijven hetzelfde, dus voor wie ons wil bezoeken, bel, app of mail en voel je welkom in ons Haarlemse huisje. Deze vijftiende verhuizing in mijn leven is voorlopig de laatste. Met deze verhuizing komt er ook een eind aan tien jaar tijdelijke woonvoorzieningen, een eind aan de onzekerheid en de onrust die dat met zich meebracht. De afgelopen weken hebben we heel hard gewerkt om het helemaal naar ons zin te maken. Er ligt nog een lijstje af te ronden klusjes, maar daar hebben we alle tijd voor. Mocht je nog een paar vrije uurtjes in het weekend hebben, schroom niet om je hulp aan te bieden. Ik heb een heerlijk groot gasfornuis gekocht waarop ik een heerlijke maaltijd voor je bereid!
Verhuizen blijft een serieus ‘life event’ en staat niet voor niets in de top drie van meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven. Ondanks alle verhuiservaring die ik heb opgedaan, vroeger met ons gezin, zelf en met het verhuizen van vrienden, verkijk je je toch iedere keer weer op de hoeveelheid werk dat het is. Zelfs ik, die toch aardig georganiseerd is, had moeite om alles goed te plannen, het overzicht te bewaren en rustig te blijven. Dankzij de hulp van mijn bijzondere vrienden, mijn broer en de ongelooflijke inzet van mijn lieve zoon, is het gelukt en begint het volgende hoofdstuk.
Eens te meer heb ik me beseft hoe belangrijk het is om vertrouwen te blijven houden in het leven. Het is de energie die je zelf de wereld instuurt die zal weerkaatsen en je zal brengen wat je zocht. Daarmee zeg ik niet dat het leven makkelijk is en dat je geen tegenslagen zult ervaren. Daarmee zeg ik dat je nooit moet opgeven, gewoon door moet blijven gaan en op je eigen intuïtie moet blijven varen. Of zoals de zeiler in mij zou zeggen: een zeilboot kan niet achteruit. Soms heb je de wind in de zeilen, soms heb je de wind tegen en moet je laveren, maar je kunt alleen maar vooruit, recht zo die gaat!