Als het dan echt niet meer lukt om op normale wijze iemand 'in het wild' tegen te komen, kun je altijd nog een profiel aanmaken op een online datingsite, in de hoop daar 'de ware' tegen te komen. Ruim een jaar heb ik zelf willen ervaren hoe en vooral óf dat online daten nu werkt. Ik heb profielen aangemaakt op verschillende betaalde en onbetaalde datingsites. Er ging een wereld voor mij open.
In eerste instantie moest ik me door een enorme dosis weerstand heen werken om überhaupt zo'n profiel aan te maken. Het begon al met het vinden van foto's waar ik mezelf niet al te beroerd op vond staan. Ik was in de jaren na mijn scheiding behoorlijk wat afgevallen, maar de foto's uit die tijd waren inmiddels, nu er toch weer wat kilootjes bij waren geslopen, niet meer realistisch te noemen. De leukste foto die ik van mezelf kon vinden, was die ene zwart-wit foto van 10 jaar terug. Ondanks het feit dat anderen, die ik ernaar had gevraagd, vonden dat die foto echt niet meer kon, heb ik hem toch geplaatst. Ik moet er óók naar kijken hè!
En dan....je 'reclametekst'. Voor de jongere lezertjes: vroeger...je weet wel...vóór het digitale tijdperk dat jullie de prehistorie noemen....plaatsten mensen nog wel eens een contactadvertentie in een lokale of regionale krant. Dat zag er, omdat je moest betalen per letter, vaak als volgt uit:
"Besch. jng. man zoekt lv. vr, evt. kind geen bezwr?"
Dat waren nog eens tijden! Maar goed, daar kom je tegenwoordig niet meer mee weg. Je krijgt nu zo'n 250 tot 1.000 woorden de tijd om jezelf zo leuk en zo aantrekkelijk mogelijk neer te zetten. Nu weet ik zelf wel dat ik een leuke kerel ben maar hoe schrijf ik dat nu eens zo helder mogelijk op, zonder al te arrogant en onbescheiden over te komen....
Met al mijn PR en marketing ervaring bedacht ik dat ik toch vooral een tekst moest schrijven die niet alleen maar over mij gaat maar vooral geschreven is naar het soort vrouw dat ik ermee wil aantrekken. Maar...moet ik nu heel specifiek zijn of moet ik me juist nog wat op de vlakte houden om ook de nieuwsgierigheid van de ander te prikkelen. Humor!! Er moet in elk geval humor in, een vrouw zonder gevoel voor humor valt sowieso af...maar ik moet ook weer niet al te lollig over komen, dan denken ze dat ik niet serieus op zoek ben.
Ik vind schrijven heerlijk en ik krijg met enige regelmaat leuke reacties op wat ik schrijf. Déze schrijfopdracht vond ik nog knap lastig! Ik heb ook met enige regelmaat mijn online datingteksten aangepast, aangescherpt, afgezwakt, opgeleukt en zelfs overwogen om gewoon zo'n ouderwetse tekst te maken, gewoon voor de gein: "leuke zorgz. m. (48) met h. zoekt dito lv. kn. vr., m.v.h.h. (moet van honden houden). Ik had wel eens willen kijken wat andere kerels schrijven, maar ja, daar kan ik niet bij. Van de andere kant moet ik uit gaan van mijn eigen kracht en me niets aantrekken van de concurrentie. Dat heb ik als ondernemer nooit gedaan, waarom zou ik dat dan nu wel doen?
Goed, het profiel was aangemaakt...het feest kon beginnen. Ik begon op een betaalde website. Ik wilde mezelf niet meteen in de publieke etalage zetten. Bovendien vond ik dat ze (de dames aan gene zijde) er ook maar wat voor over moesten hebben....ik ben tenslotte niet de eerste de beste!!
Op de eerste website waar ik actief was, worden je foto's nog niet direct, maar 'geblurd' getoond. De geschreven profielteksten zijn hier leidend en als je het gevoel hebt dat je 'beet' hebt kun je de ander verzoeken haar foto's zichtbaar te maken of ervoor kiezen zelf actief je foto's scherp te zetten. Het verrassingseffect van deze methode is groot...op zich leuk...maar het schrikeffect ook...en het schrikeffect het vaakst. Of dat voor de 'andere kant' ook gold, daar heb ik natuurlijk geen weet van. Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken.
Op de daaropvolgende betaalde datingsite staat alles gewoon open, zowel de verleidingstekst als de foto's. Qua foto's had ik toch ook maar wat persoonlijke sfeerimpressies toegevoegd om toch vooral mijn romantische kant te benadrukken: een ondergaande zon aan ons mooie strand, een mooie foto van ons bos, een vergezicht over het Markermeer vanaf mijn boot in de avondschemer, een lieve foto van Woody....om alle hondenhaters te weren en een foto van mijn golfbaan. Allemaal bij wijze van voorselectie.
Deze site was dan vooral bedoeld voor de hoger opgeleiden. Dat ben je in dit land dus al vrij snel...zo bleek. Ik werd direct benieuwd of er dan ook datingsites bestaan voor lager opgeleiden en wat je dáár dan allemaal zou aantreffen. Deze heb ik helaas nog niet kunnen vinden, los dan van Tinder, de gratis vergaarbak van alle desperado's op zoek naar de prins op het witte paard, Mr. Perfect, een aantal afkortingen als ONS's, of FWB's...waarvan ik de betekenis in eerste instantie toch even moest opzoeken...of gewoon naar een 'maatje'...om leuke dingen mee te doen.
Ik móest natuurlijk ook op dit portaal mijn kansen onderzoeken, me realiserend dat ik mezelf hiermee wel héél publiekelijk te kijk zet...maar goed, wie A zegt, moet ook B zeggen...ik op Tinder. In eerste instantie was ik natuurlijk heel benieuwd of er nu een groot verschil zat tussen de profielen op de websites voor hoger opgeleiden en die op Tinder. Ik kan u vertellen, en al diegenen die ook op diverse sites actief zijn zullen dit beamen, dat dit niet het geval is.
Toen ik van deze schrik was bekomen, ben ik op alle sites maar begonnen het kaf van het koren te scheiden. Alle vrouwen die zich breeduit hadden laten portretteren met een glas witte wijn, rosé of bubbeltjeswijn in de hand vielen direct af. De dames met de meest lelijke jaren '80 Ray-Ban zonnebrillen...het liefst met gespiegeld glas...was de volgende categorie afvallers. Dan hadden we de iets te opgedirkte, veelal blondines met een inkomen van net boven de armoedegrens die van verre reizen houden, lekker uit eten, terrasje pikken en shoppen....en dus eerder op zoek zijn naar een sponsor dan naar een lover. Ook zij haalden het niet naar de volgende ronde. Ook voor de 'empty nest syndrom' moeders die zich na het vertrek van hun laatste spruit hebben gestort op de yoga, mindfulness, ademhalen op kussentjes, blote-voeten-dansen en vooral willen leven in het moment - ik zou niet weten wanneer je anders zou moeten leven, maar goed- is geen plek in mijn herberg.
En zo werd de spoeling aardig dun. Ik moest natuurlijk zelf ook maar afwachten of het overgebleven koren überhaupt in mij geïnteresseerd zou zijn, want ik ben zeker Mr. Perfect niet, rijd wel paard maar ben zeker geen prins en ik ben niet goed in afkortingen. Maar goed, als Mr. Almost Perfect zou er toch wel iets van mijn gading over moeten blijven....
Ik schrijf dit stukje vanaf mijn vakantieadres in het prachtige Drenthe, in alle rust mijn zonden overdenkend en ben tot de conclusie gekomen dat de wereld van het online daten niet mijn wereld is. Heeft het online daten mij dan helemaal niets gebracht? Jazeker wel, ik heb er een aantal hele leuke en waardevolle vriendinnen aan overgehouden...het is dus allemaal niet voor niets geweest!
Ik ben nog steeds een happy single, geniet van een rijk en vervuld leven met ontzettend veel lieve vrienden (m/v) en familie om me heen. Wie weet komt er ooit nog iemand op mijn pad, gewoon in 'het wild', blijf ik happy single of loopt het toch allemaal nog anders dan gedacht...
Time will tell....
Comments