En zo zitten we dan, zoals we dat in politiek jargon zo mooi kunnen zeggen, ineens met een 'nieuwe politieke realiteit'. In goed Nederlands betekent dat eigenlijk gewoon dat het een zooitje is. De vier partijen die in 2021 tot elkaar veroordeeld waren, kwamen er niet meer uit. Zelfs de professional Rutte kon de boel niet vlottrekken en ook zijn teflon laag heeft het uiteindelijk begeven. De ChristenUnie heeft heel duidelijk de enige juiste lijn getrokken. Arbeidsmigranten en mensen uit veilige landen wél, en gezinshereniging van vluchtelingen níet? Not on our watch!!
Het speculeren over een nieuwe minister-president is begonnen. Wie goed kijkt, ziet dat een nieuwe premier in de Haagse gelederen niet te vinden is.....in de verste verte niet. O ja hoor, er zit best een aantal heel goede politici en zelfs een aantal capabele bestuurders, maar een krachtige leider die Nederland door de verschillende crises heen loodst en Nederland in Europa vertegenwoordigt? Ik zie het niet. Het zal zelfs voor de VVD, D'66 en het CDA nog een heel verhaal worden om een geschikte partijleider te vinden, want ook die ken ik niet....en ik ken toch best wat mensen.
De PvdA heeft zijn laatste beetje ziel verkocht aan GroenLinks en voorlopig wil niemand het aanleggen met Geert Wilders. De SP is met het vertrek van Renske Leijten een uitstekend opvolger kwijt voor mevrouw Marijnissen en dan zitten we nog met 35 verloren zetels bij partijen die te klein, te erg of te one issue zijn om écht serieus te nemen. De kiesdrempel is helaas nog altijd wat ie is en zo maak ik me dus grote zorgen om de verkiezingen in november. Is er dan helemaal geen hoop meer?? Ja hoor, hoop is er altijd!
Langs deze weg wil ik dan ook een zeer dringend beroep doen op de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb, in de hoop dat hij zich beseft dat hij geen andere keuze heeft. Hij is de enige die ik ken die Nederland door het dal heen kan trekken en het land weer als serieuze democratie op de kaart kan zetten. Ik had nooit gedacht dat ik deze woorden ooit in de mond zou nemen, laat staan op papier zou zetten, maar als Aboutaleb zich opwerpt als nieuwe premier van Nederland, stem ik op de Partij van de Arbeid. Wie mij kent, weet ik dat al wat politieke omzwervingen heb gemaakt, maar ik denk dat dit mij, als vrijdenker én in het huidige politieke landschap, direct vergeven zal worden.
Is er dan helemaal niets goed gegaan in Nederland? Tuurlijk wel. We zijn schathemeltje rijk in dit land en de meeste mensen hebben het méér dan goed. We moeten de positieve kanten van het neoliberalisme ook niet overboord gooien, maar het wordt de hoogste tijd om te gaan werken aan een gelijkmatiger verdeling van ons kapitaal en de sociaaldemocratie een nieuw en beter leven inblazen. We zullen huizen moeten gaan bouwen voor de toekomstige generaties. We moeten het zorgstelsel aanpakken, het onderwijs, ons belastingstelsel moet op de schop. We moeten een realistisch klimaatbeleid gaan voeren, ook als dat betekent dat de boeren iets moeten inleveren. We moeten naar een humaan en haalbaar asielbeleid. We moeten naar een samenleving, niet waarin iedereen koste wat kost mee moet doet, maar waarin iedereen op een gelijkwaardige manier mee kán doen.