Terwijl de overheid ons steeds verder aan banden legt als het gaat om 'onze' privacy en het delen van gegevens, worden wij mensjes natuurlijk steeds gekker waar het gaat om de exhibitionistische neiging die wij kennelijk hebben om maar ons hele leven op social media te knallen.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik gun iedereen een ontzettend leuk, fantastisch, zinvol, succesvol en happy leven met mooie vakanties, de ‘liefde van zijn of haar leven’, geweldige kinderen, toffe vrienden, leuke uitjes en betekenisvolle workshops door al die internet mindfulness guru's….maar moet je dat nu écht allemaal met de hele wereld delen?
Waar komt die neiging toch vandaan? Die neiging om ons hele hebben en houwen met al onze ‘vrienden’ te delen. Ach ja, zullen de senioren zeggen, dat zijn de uitwassen van de moderne tijd. Onzin! Vroeger nodigden we al onze buren uit voor een ‘dia-avond’ om toch vooral die mooie safari die we hadden gemaakt door Kenya of die roadtrip over route 66 in de VS te laten zien. Geen buur die daarop zat te wachten maar je ging er toch maar heen, uit goed fatsoen. Beter een goede buur….
Eigenlijk heeft het iets treurigs. Ik heb toch altijd een beetje het gevoel dat mensen elkaar willen overtuigen dat hun leven echt niet zo saai is als de ander wel niet denkt. Alleen al de aanname dat de ander zich überhaupt zo bezig zou houden met jouw leven is al redelijk sneu, laat staan het idee dat je daar dan iets tegenover moet stellen waaruit klip en klaar moet blijken dat jij écht een heel erg leuk leven hebt!
Het is nu vakantietijd, misschien wel de aller slechtste periode van het jaar om je tijd te verdoen op social media. Het is juist deze tijd dat iedereen zijn 'überleuke' vakantiekiekjes wil delen met zijn of haar sociale netwerk. Ik dacht dat vakantie bedoeld was om gewoon even lekker weg te zijn van alles en iedereen. Maar nee, we zijn er dan wel even lekker tussenuit….maar jullie zullen weten dat we er nog zijn...én....hoe leuk we het hebben! Dát was vroeger wel echt anders...weg was weg! Hoewel...dan kreeg je, drie weken nadat iedereen allang al weer aan het werk was, allemaal leuke ansichtkaarten van zonovergoten paradijzen.
Natuurlijk heeft dit ook te maken met de neiging die we hebben om altijd maar te roepen dat het zo goed met ons gaat en vooral dat we het zo druk hebben, heel druk! De nietsvragende vraag die we eenieder stellen bij ontmoeting: “hé hoi, alles goed met je?” is gedevalueerd tot het absolute nulpunt. In 99% van de gevallen is het antwoord op die vraag óf: “goed, heel goed! óf “druk, heel druk”….of een combinatie van die twee: “goed hoor, ja druk hè, de zaak loopt als een dolle”. De vakantieplaatjes op social media moeten dat succes dan ook vooral bevestigen.
Het zal wel weer de grumpy old man in mij zijn die zich hieraan ergert, maar ik zou nu wel eens gewoon een goede vriend of kennis tegen willen komen die mij antwoord met: “wat fijn dat je ernaar vraagt. Het gaat eigenlijk volkomen kut!” De meeste mensen zullen bij het krijgen van zo’n antwoord snel op dat horloge, dat ze niet om hebben, kijken en snel doorlopen met de mededeling dat ze zo een belangrijke afspraak hebben. Ik zou direct mijn agenda leegmaken en de tijd nemen voor een goed gesprek en een kop koffie.
Nu is er ook wel een categorie mensen die wél de downsides van hun leven met ons deelt op social media, maar dat moet dan weer, tot nog grotere ergernis, vergezeld gaan van de oplossingen daarvoor. Deze oplossingen komen natuurlijk van zeer wijze mannen en vrouwen: de digitale sjamanen van deze wereld, die hun 'wijsheden' brengen alsof ze onze lieve heer zijn. Zonder hier al teveel over te willen uitweiden, maar kijk eens voor de grap naar Michael Pilarczyk. Misschien wel de allerergste in zijn soort! Een man die met zijn SBS6-achtige voice-over stem de ene na de andere open deur intrapt en daarmee ook nog volle zalen trekt...ongelooflijk! Bij mij is de irritatiegrens binnen enkele seconden, alleen al kijkend naar die man, bereikt. Het is werkelijk zum kotzen!
Ik houd me nog maar gewoon vast aan de wijze woorden van Winston Churchill:
"If you're going through hell...keep going!!"
Toch is het mij ook nog niet gelukt om al mijn social media accounts op te zeggen. LinkedIn gebruik ik alleen professioneel en op Facebook doe ik niet zoveel. Ik deel af en toe wat mooie muziekfragmenten. Gewoon uit goedheid omdat ik het anderen gun om naar goede muziek te luisteren. Ik heb wel de arrogantie om het verschil tussen goede en slechte muziek aan te kunnen geven. Ook als ik iets leuks tegenkom, qua humor om te lachen, wil ik dat nog wel eens delen. Verder plaats ik veel stukjes van mijn website door op Facebook, omdat ik natuurlijk vind dat iedereen deze moet lezen en onlangs een mooie foto van mijn lieve hond, vastgelegd door een heel bijzondere fotografe tijdens mijn vakantie in Drenthe.
Enkele malen per week scroll ik door de posts heen van mijn 950 Facebook 'vrienden' - een vrij deprimerende bezigheid - om er daarna toch maar weer een leuke dag van te maken....voor mezelf!!