We hebben onze gang naar de stembussen weer mogen maken en onze politieke voorkeuren kunnen uitspreken. Er viel wat te kiezen dit jaar! Ik ben er nog niet uit of deze veelheid aan partijen nu echt goed is voor ons land, maar goed. Het zal allemaal wel heel democratisch zijn, wat mij dan weer op allerlei gedachten brengt over de grenzen van die democratie. Ik zie het voorlopig maar als een luxeprobleem. Als dit er voor heeft gezorgd dat er meer jongeren zijn gaan stemmen, juich ik het vooral toe. Een gezonde balans tussen mensen die met hun hoofd en mensen die met hun hart stemmen is alleen maar gunstig! Ik heb zelf één moment overwogen om op een splinterpartijtje te stemmen, maar vond dit uiteindelijk toch zonde van mijn stem, conservatieve oude zak als ik ben....
Dan blijven we toch zitten met die groep mensen die vanuit hun onderbuik stemmen. Wat moeten we daar nu toch mee, want dat is wel een grote groep. Misschien is dit ook wel van alle tijden en moeten we proberen ook die stemmen eens te duiden. Interessant daarbij is het feit dat men toch nog altijd zo in dat links-rechts denken blijft hangen. Als ik dan op TV hoor dat rechts dit jaar heeft gewonnen, dan moet ik een beetje lachen. Tijd voor wat historisch besef!!
We hebben de afgelopen tien jaar moeten constateren dat het politieke debat feller is geworden. Toch is de politiek eerder naar links opgeschoven dan naar rechts. Er is geen partij meer die niet bezig is met onze planeet, het klimaat, dierenwelzijn, diversiteit en zijn de modische woorden, die mijn maag weer doen omdraaien, als duurzaamheid, circulair en inclusie niet van de lucht.
De VVD kun je nauwelijks meer conservatief noemen, zeker niet op landelijk niveau. Ik woon in een dorp waar GroenLinks rechtser is dan de VVD in Amsterdam. Als je echt een conservatieve partij moet noemen kom je nu al snel uit bij de SGP en zelfs bij de PvdA. Waar de Partij voor de Vrijheid nu wordt weggezet als extreem rechts, zou deze partij in de jaren '60 zijn ingedeeld bij de socialistische Partij van de Arbeid, die zich tóen grote zorgen maakten om de grote stroom buitenlanders naar Nederland. Nu zijn het vluchtelingen, toen waren het gastarbeiders. De socialisten maakten zich vooral zorgen om de banen van 'onze' arbeiders en stonden partijen als de VVD de buitenlanders met open armen op te wachten. PVV lijkt nog de enige partij te zijn die het écht lijkt op te nemen voor de 'kleine man' (m/v). De SP sputtert nog wat, maar Marijnissen sr. wordt gemist! Dan onze democraten, onze 'keurige' middenpartij, die nu het groene wiel lijkt te hebben uitgevonden en het Clubje van Klaver linksom heeft ingehaald. Waar is Rosenmöller als je hem nodig hebt? En zo hebben er over de jaren meer interessante verschuivingen van links naar rechts plaatsgevonden.
Zelfs ík ben milder geworden en heb ooit een keer Partij voor de Dieren gestemd. Ik ben geen vegetariër of veganist, maar wel een groot dierenliefhebber en groot voorstander van een andere omgang met de dieren die wij houden en opeten. Wat zei Gandhi daar ook weer over? "Je kunt de beschaving van een volk aflezen aan hoe ze met dieren omgaan." En zo is het!
Toch dit jaar maar weer gewoon op Mark gestemd. Ik heb alle meningen over hem natuurlijk voorbij horen komen en we kunnen 'zijn' coronabeleid natuurlijk heel makkelijk in twijfel trekken....maar....noem mij één man of vrouw die het beter had gedaan dan Rutte! Ik ken ze niet...
Verder zullen we er natuurlijk ook weer op moeten rekenen dat wij, eenvoudige stervelingen, weinig van politieke verschuivingen zullen merken, alle verkiezingsbeloften ten spijt. Verpleegkundigen, leerkrachten en politieagenten zullen onderbetaald blijven; de privatisering in de zorg zal (ondanks het feit dat dit is uitgedraaid op één grote mislukking) niet worden teruggedraaid; de woningnood die ons land al sinds na de Tweede Wereldoorlog teistert, zie ik ook de komende regeringsperiode niet worden opgelost; de basisbeurs komt echt niet terug; "van het gas af" blijft een utopie; echte hervormingen in ons achterlijke belastingstelsel zullen uitblijven; de files zullen, ondanks het thuiswerken, niet verdwijnen; het basisloon blijft een leuk gesprek voor tijdens de koffie; de jeugdzorg blijft een zorg en de cultuursector zal er nu niet ineens wél toe gaan doen.
Wat zijn we toch een rijk land.....