Ondanks het feit dat ik thuis zit, teruggefloten door een grieperig lijf en voor de tweede maal positief getest op Covid-19 in drie jaar tijd, ben ik hoopvol gestemd. Er is een nieuwe planeet ontdekt en nog wel in de zogenoemde 'leefbare zone'. Dat betekent dat vloeibaar water tot de mogelijkheden behoort. Sterker nog, de ontdekkers geloven dat TOI-1452b een heuse waterwereld zou kunnen zijn, wat betekent dat het oppervlak geheel met water is bedekt. Op zo'n honderd lichtjaar verwijderd van onze eigen planeet ligt dus het Walhallah voor de watersporters onder ons, waaronder ik ook mezelf en mijn lieftallige zoon reken.
Ik heb ontzettend veel bewondering voor de wetenschap, maar misschien kunnen we afspreken dat onze nerds allerlei ontdekkingen mogen doen, maar dat wij dan gaan nadenken over een leuke naam. Corona was natuurlijk al niet zo lekker gekozen en ook TOI-1452b spreekt niet heel erg tot de verbeelding. Nu veel mensen geloven dat we aan de vooravond staan van The Age of Aquarius - volgens sommigen is dit tijdperk zelfs al langzaam begonnen - leek "Aquarius" mij wel een mooi gekozen naam voor deze 'nieuwe' planeet.
Nu we de wereldbevolking in zestig jaar hebben zien verdubbelen, de planeet moord en brand schreeuwt en men in de Tweede Kamer binnen één debat zowel de stikstofproblematiek wil aanpakken als de koopkracht van onze arme Nederlandertjes wil verbeteren, wordt het misschien tijd de Richard Bransons en de Elons Musks van deze wereld bijeen te roepen en een machine te laten ontwikkelen die ons snel 100 lichtjaar verderop kan brengen. Mijn zoon zal er, als alles goed blijft gaan, over 60 jaar nog wel zijn. Het is niet te hopen dat de wereldbevolking dan nog een keer is verdubbeld, maar dat hij dan rustig op zijn boothuis op Aquarius woont en lekker aan het surfen is.
Ik spreek veel mensen die het gevoel hebben dat we voor grote veranderingen staan: de wereld is van slag en de mensen op drift. De oorlogen die thans woeden zijn nog maar een voorbode van wat ons allemaal nog te wachten staat. Ik kan alle crises in de wereld hier gaan opsommen, maar ik denk dat we allemaal wel een beetje weten waarover ik het heb. Als we de astrologen volgen zitten we nu in de overgangsperiode van het Vissentijdperk, dat omstreeks onze jaartelling is begonnen, naar dat Watermantijdperk. Wat de overgang naar het Watermantijdperk extra bijzonder maakt, is dat het ook de afsluiting van een sterrenjaar, de hele cyclus van 25.920 jaar, is.
Het Aquarius tijdperk bevat kwaliteiten die bij het waterman teken horen, zoals transformatie, eenheid, liefde, acceptatie, naastenliefde, compassie, vrijheid en vrije wil ervaren. Mensen zullen zich (langzaam) steeds bewuster worden van bovenstaande kwaliteiten en deze in zichzelf integreren. Het vissentijdperk was sterk verbonden met kwaliteiten die bij de vis horen, zoals rationaliteit, zelfredzaamheid / individualiteit, vanuit persoonlijke wil keuzes maken, macht, leiderschap en idealisme.
Ik zie het voordeel van een waterwereld vooral dat het een stuk lastiger zal worden om allerlei hekjes te plaatsen. Misschien zullen we wel naar de pijpen moeten gaan dansen van de dolfijnen die én intelligent én sluw zijn en zich in het water veel beter redden dan wij. Wellicht gaan zij als eersten naar de 'nieuwe' planeet en horen we ze inderdaad nog even roepen: "So long and thanks for all the fish".